Pablo Picasso Hayatı Hakkında Her Şey!

Pablo Picasso! 20. yüzyılın en büyük sanatçılarından biri! Kübizmin öncüsü ve çağına ışık tutan yön veren bir sanatçıydı kendisi. Peki, hayatı hakkında ne kadar bilgiye sahibiz? Bu yazımızda, Picasso’nun filmlere konu olmuş yaşamını detaylı bir şekilde anlattık! Ona dair merak edilen ne varsa bu yazıda bulabilirsiniz. Daha fazlası için okumaya devam edin!

Pablo Picasso Kimdir?

Pablo Picasso, 25 Ekim 1881’de Málaga, İspanya’da doğdu ve 8 Nisan 1973’te Fransa’nın Mougins şehrinde vefat etti. İspanyol bir göçmen ressam, heykeltıraş, baskıcı, seramik sanatçısı ve sahne tasarımcısıydı. 20. yüzyılın en büyük ve en etkili sanatçılarından biriydi. Daha sonraları Kübizm’in yaratıcısı olarak Georges Braque ile birlikte anıldı.

Picasso’nun muazzam eserleri hala hayatta ve efsanevi sanatçının “rahatsız edici” İspanyol kimliği ve “kasvetli…delici” gözleriyle canlılığını koruyor. O, işinin onu hayatta tutacağına dair batıl inancıyla yaklaşık 80 yıl boyunca, 91 yıllık ömrünün büyük bir kısmını modern sanatın 20. yüzyıldaki tüm gelişimine önemli katkılar sağlayarak geçirdi.

Baştan Sona Yaşamı ve Kariyeri

İlk Yıllar

Pablo Picasso’nun babası José Ruiz Blasco, resim profesörüydü. Annesi Maria Picasso López’ti. Picasso’nun çizim konusunda olağanüstü bir yeteneği vardı ve bu çok erken yaşlarda belirmeye başladı. Yaklaşık 10 yaşındayken babası ile A Coruña’ya taşındıklarında babasının öğrencisi oldu. Bu dönemde öğrendiklerini deneyerek yeni ifade biçimleri geliştirmesi ve babasının yeteneklerini aşması çok hızlı gerçekleşti. A Coruña’da babası, kendi hırslarını oğlunun başarısına yönlendirerek, Pablo’ya ilk sergisini düzenlemesi için modeller ve destek sağladı. daha sonra oğlunun 13 yaşında ilk sergisini açmasını sağladı.

Aile, 1895 sonbaharında Barselona’ya taşındı ve Pablo yerel sanat akademisine (La Llotja) girdi. Burada babası son dönemde resim profesörü olarak görev aldı. Aile, oğullarının akademik bir ressam olarak başarı elde etmesini umut ediyordu. 1897’de İspanya’da ün kazanacağı kesin gibiydi. O yıl Madrid’de düzenlenen Güzel Sanatlar Sergisi’nde babası doktor rolünde modellik yaptığı “Bilim ve Şefkat” adlı tablosu bir övgü almıştı.

Tanınmayı ve ailenin beklentilerini karşılamayı amaçlayan genç sanatçının bir sonraki durağı İspanya’nın başkentiydi. Pablo Ruiz, 1897 sonbaharında usulüne uygun olarak Madrid’e doğru yola çıktı ve San Fernando Kraliyet Akademisi’ne girdi. Ancak oradaki öğretiyi saçma bulduğundan, zamanını giderek çevresindeki, kafelerdeki, sokaklardaki, genelevlerdeki ve İspanyol resmini keşfettiği Prado’daki yaşamı kaydetmekle geçiriyordu. Notlarına ise şöyle yazdı: “Resim Müzesi çok güzel. Velázquez birinci sınıf; El Greco’dan muhteşem kafalar var, Murillo beni hiçbir resminde ikna edemiyor.” Bu sanatçıların ve diğer sanatçıların eserleri, uzun kariyeri boyunca farklı zamanlarda Picasso’nun hayal gücünü harekete geçirecekti. Örneğin Goya , Picasso’nun 1898’de Prado’da eserlerini kopyaladığı bir sanatçıydı.

Picasso 1898 baharında hastalandı ve geri kalan yılın çoğunu Barselona’daki arkadaşı Manuel Pallarès’in eşliğinde Katalan köyü Horta de Ebro’da iyileşerek geçirdi. Picasso 1899’un başlarında Barselona’ya döndüğünde değişmiş bir adamdı. Kilo almıştı. Açık kırsalda kendi başına yaşamayı öğrenmişti. Katalanca konuşuyordu ve en önemlisi sanat okulundaki eğitiminden kopmaya ve ailesinin geleceğiyle ilgili planlarını reddetmeye karar vermişti. Hatta annesinin soyadını bile kararlı bir şekilde tercih etmeye başladı ve bundan sonra eserlerini PR Picasso adıyla imzaladı. 1901’in sonlarında Ruiz’i tamamen bırakmıştı.

Barselona’da Picasso, gözleri Paris’e dönük Katalan sanatçı ve yazarlardan oluşan bir çevreye katıldı. Bunlar, Picasso’nun Şubat 1900’de Barselona’da ilk sergisini açtığı Els Quatre Gats (“Dört Kedi”) adlı kafedeki arkadaşlarıydı. Bu sergi, Paris’teki Chat Noir’dan (“Kara Kedi”) esinlenerek tasarlanmıştı. Sergide 50’den fazla portre bulunuyordu. Ayrıca karanlık, karamsar bir “modernista” tablosu da vardı. Bir rahibin ölmekte olan bir kadının başucundaki ziyaretini gösteren Son Anlar (daha sonra üzeri boyandı), o yıl Paris’teki Exposition Universelle’nin İspanyolca bölümüne kabul edilen bir çalışma olmuştu. Kendi eserlerini yerinde görmek ve Paris’i ilk elden deneyimlemek isteyen Picasso, stüdyo arkadaşı Carles Casagemas’la ( Carles Casagemas’ın Portresi [1899]) birlikte Paris olmasa bile Montmartre’nin en azından bir köşesini fethetmek için yola çıktı.

Picasso Paris’i Keşfediyor!

Picasso’nun bu seyahatindeki (Ekim-Aralık) temel sanatsal keşiflerinden biri renk oldu. Ancak bunlar İspanyol paletindeki donuk renkler, İspanyol kadınlarının şallarının siyahı ya da İspanyol manzarasının koyu sarı ve kahverengileri değil, parlak renklerdi. Vincent van Gogh’un , yeni modanın, dünya fuarını kutlayan bir şehrin hikayesi. Picasso, kömür, pastel, suluboya ve yağlı boya kullanarak Paris’teki yaşamı kaydetti.

Sadece iki ay sonra Picasso, başarısız bir aşk ilişkisi nedeniyle umutsuzluğa kapılan Casagemas’la birlikte İspanya’ya döndü. Malaga’daki arkadaşını eğlendirmek için bkötü bir girişimde bulunan Picasso, Madrid’e doğru yola çıktı. Orada yeni bir dergi olan Arte Joven’de sanat editörü olarak çalıştı. Casagemas ise Paris’e döndü ve sevdiği kadını vurmaya çalıştı. Ardından silahı kendisine doğrulttu ve öldü. Bu olayın Picasso’nun üzerindeki etkisi derindi. Konu artık sadece sadık arkadaşını kaybetmesi ve belki de onu terk ettiği için suçluluk duyması değildi. Daha da önemlisi, Mavi Dönem olarak adlandırılan eserlerin güçlü anlatımını teşvik edecek duygusal deneyimi ve malzemeyi kazanmıştı.

Picasso, birkaç ay sonra 1901’de Casagemas’ın iki ölüm portresinin yanı sıra iki cenaze sahnesi de yaptı. (Yas tutanlar ve Çağrışım ) 1903’te Casagemas esrarengiz tablo La Vie’de sanatçı olarak ortaya çıktı .

Pablo Picasso’nun Mavi Dönemi

1901 ile 1904’ün ortalarında, resimlerinde mavinin hakim olduğu dönemde Picasso, Barselona ve Paris arasında gidip geldi. Bu yolculuklarda eserlerinin malzemelerini bir yerden diğerine götürdü. Örneğin, 1901-02’de Paris’teki Saint-Lazare Kadınlar Hapishanesi’ne yaptığı ziyaretler ona özgür modeller ve ilgi çekici konular sağladı (Çorba [1902]). 1902-03’teki Barselona sokak insanlarını (kör veya yalnız dilenciler ve kazazedeler) tasvirlerine yansıttı (Çömelmiş Kadın [1902];Kör Adamın Yemeği [1903];Yaşlı Yahudi ve Bir Çocuk [1903]). Annelik konusu (kadınların hapishanede çocuklarını yanlarında tutmalarına izin veriliyordu) Picasso’nun, geleneksel sanat tarihi konularını 20. yüzyıl terimleriyle en iyi şekilde ifade edecek materyali aradığı bir dönemde kafasını meşgul ediyordu.

Paris’e Taşınma ve Pembe Dönemi

Picasso nihayet 1904 baharında kalıcı olarak Paris’e taşınmaya karar verdi. Bundan sonra artık çalışmaları bir ruh değişimini ve özellikle farklı entelektüel ve sanatsal akımlara bir tepkiyi yansıtmaya başladı. Bir grup sanatçı ve saltimbanques, yeni ve önemli bir arkadaşı Guillaume Apollinaire ile paylaştığı bir konu haline geldi.

1904’ün sonunda Fernande Olivier onun metresi olunca Picasso’nun kişisel koşulları da değişti. Onun varlığı, Kübizm’e giden yıllarda, özellikle de 1906’da Gosol’a yaptıkları gezide birçok esere ilham kaynağı oldu (Somunlu Kadın).

Les Demoiselles d’Avignon

1906’nın sonlarına doğru Picasso, Les Demoiselles d’Avignon (1907) olarak anılacak olan büyük bir kompozisyon üzerinde çalışmaya başladı. Kadın vücuduna şiddetli muamelesi ve yüzleri maske gibi boyaması (Afrika sanatı üzerine yapılan bir çalışmadan etkilenerek) bu çalışmayı tartışmalı hale getirdi. Yine de çalışma, sıkı bir şekilde sanat tarihi geleneğine dayanıyordu: El Greco, mekanın parçalanmasına ve figürlerin jestlerine katkıda bulundu. Genel kompozisyon, El Greco’ya çok şey borçlu!

1908’de, Afrika etkisindeki çizgiler ve maske benzeri kafaların yerini, kendisi ve yeni arkadaşı Georges Braque’in Cézanne’ın çalışmalarında bulduğu unsurları birleştiren bir teknik aldı. Bu teknik, sığ alanı ve karakteristik düzlemsel fırça işçiliği özellikle Picasso’nun 1909 tarihli çalışmasında belirgindir. Cézanne’dan ilham alan bu eser de Picasso’nun kariyerinde ilk kez önemli bir konu haline geldi.

Kübizm ve Pablo Picasso

”Soyut sanat yoktur. Her zaman işe bir şeyle başlamak gerekir. Her çeşit gerçek görüntüsü ondan sonra kaldırılabilir. Hiçbir tehlike yoktur çünkü obje düşüncesi silinmez bir iz bırakmıştır. Odur sanatçıyı kışkırtan, düşüncelerini ayağa kaldıran, coşkularını harekete geçiren, düşünceler ve coşkular ne yaparlarsa yapsınlar artık tablodan kaçamayacaklardır. Varlıkları hiç görünmemesine karşın tablonun bütünündedirler.”

Picasso bu sözleri ile bize Kübizm’i keşfettiğini yeterince açıklıyor.

Fovist ve Kübist akımlarda etkili olan Fransız sanatçılar Georges Braque ile Picasso, farklı yerlerde yaşamalarına rağmen benzer düşüncelere sahiptirler. 1910 yılında iş birliği yapmaya karar verirler ve ortak paylaştıkları düşünceler şunlardır:

• Evrensel anlayışları, resmin evrimini belirleyen bir çizgi oluşturur.
• Biçim, Cezanne’ın geometrik yapılarına geri dönüşü ifade eder.
• Soyut olarak adlandırılan şey, aslında somuttur.
• Bir nesneyi, genellikle yalnızca bize bakan yüzüyle algılarız. Ancak bakış açımızı değiştirerek aynı nesneye baktığımızda, algılanan yüz değişir.

Picasso İlham Kaynağı ve Stili

Genç yaşta yeteneği keşfedilen Picasso, Velazquez ve Goya gibi ustalardan ilham alarak, onların eserlerini yorumlamıştır. Paris’e taşındığında, Matisse’in kendisine gösterdiği Afrika maskelerinden etkilenerek kübizme yönelmiştir.

Picasso’nun en tanınmış eserlerinde sekiz kadının portreleri ve farklı kompozisyonlar bulunmaktadır ve bu eserler dünyanın birçok müzesinde sergilenmektedir. Bu eserler, neredeyse her ülkede izlenebilir.

Pablo Picasso’nun Ölümü

8 Nisan 1973’te Fransa’nın Mougins şehrinde, eşi Jacqueline ile akşam yemeği için dostlarını ağırladıktan sonra ertesi sabah, akciğer ödemi ve kalp krizi sonucu Pablo Picasso hayata veda etti. Picasso, 1958 yılında satın aldığı ve 1959 ile 1962 arasında Jacqueline ile birlikte yaşadığı mülk olan Vauvenargues Şatosu’na defnedildi. Ancak eşi Jacqueline, Picasso’nun cenazesine çocukları Claude ve Paloma’nın katılmasına izin vermedi. Picasso’nun ölümünden sonra yalnız kalan ve bunalıma giren Jacqueline ise 1986’da 59 yaşındayken intihar ederek hayata veda etti.

Pablo Picasso Hakkında Çok Az Bilinen Bazı Gerçekler

1. Sanatçı, Louvre Müzesi’nden çalınan Mona Lisa’nın hırsızı olarak suçlandığı için tutuklandı, ancak atölyesinde yapılan arama sonrasında serbest bırakıldı. Bu arama sırasında çekilen fotoğraflarda görülen Afrika maskeleri, Picasso’nun kübizme ilham kaynağının açık bir kanıtı olarak büyük önem taşıyor.
2. Picasso’ya adanmış üç farklı müze dünya genelinde bulunuyor. Adını taşıyan ilk müze, güney Fransa’nın kıyı kasabası Antibes’te yer alan ve sanatçının 1946’da atölye olarak kullandığı şatoda kurulan Musée Picasso’dur. Bu müzede genellikle Picasso’nun hediye ettiği eserler sergilenmektedir. Paris’in Marais bölgesinde bulunan Musée Picasso’nun koleksiyonunda ise 5000’den fazla eser bulunmaktadır. 1963’te Barselona’da açılan Museu Picasso’da ise özellikle sanatçının erken dönem eserlerine odaklanılmaktadır. Ayrıca doğduğu şehir Malaga’da da bir Picasso müzesi bulunmakta olup, Museo Picasso Malaga’da Picasso’nun eserlerinden seçkiler görülebilir.
3. Salvador Dali’nin Adolf Hitler’e karşı ılımlı yaklaşımı ve bu süreçte Picasso’nun kendisini Komünist olarak açıklaması, iki sanatçı arasında gerilime yol açtı. Bu tartışma sonrasında Dali, Picasso hakkında bir eser yapmıştır.

Picasso’nun En Ünlü Eserleri

1- Guernica, 1937

2- The Weeping Woman (Ağlayan Kadın), 1937

3- The Old Guitarist (Yaşlı Gitarist), 1903-1904

4- Salvador Dali, “Portrait of Picasso”, 1947

50 yaşına geldiğinde, Picasso tüm eserlerini kayda geçirmeye başladı. 75 yıllık kariyeri boyunca 13,500 tablo ve çizim, 100,000’den fazla baskı, 34,000 kitap betimlemesi, 300 heykel ve seramik çalışması ürettiği biliniyor. Hazırladığı “Catalogue Raisonné“de yer alan eserler, sanat tarihçileri kadar galeriler ve müzeler için de önemli bir başvuru kaynağı olarak kabul edilir.

İlginizi çekebilir: ”Ruhun Hangi Kültüre Ait?”